De Alkmaarse Coalitiegenoten van de Aanpak tegen Eenzaamheid leren graag van elkaars ervaringen. Dit keer gaan we hiervoor in gesprek met Daphne Broere. Zij werkt voor Humanitas en zet zich onder andere in voor het project ‘Samen ouder worden’. Met een roze theekan ging zij de straat op en knoopte ze gesprekken aan met ouderen. Wat was de achterliggende gedachte en wat heeft deze aanpak opgeleverd?
‘Het landelijke project Samen ouder worden heeft als doelgroep ouderen die zelfstandig thuis wonen. Ik was nieuwsgierig naar wat ouderen bezighoudt en waar zij behoefte aan hebben, zodat ze zo lang mogelijk zelfstandig thuis kunnen wonen mét kwaliteit van leven. Dat laatste vind ik een belangrijke aanvulling.’ Met die vragen ging Daphne de wijk Daalmeer in. Haar voorganger Odi had daar al het nodige voorwerk gedaan. Daphne nam een opvallende -roze!- theekan mee en bood mensen een kopje thee aan met de vraag of ze met hun gesprek mocht over hoe het is om ouder te worden in deze wijk. ‘Ik stond bij het winkelcentrum, de huisartsenpraktijk, het wijkcentrum of liep een rondje door de wijk. Tot mijn verbazing wilde bijna iedereen die ik aansprak wel in gesprek. Dan gingen we op een bankje zitten of bij slecht weer naar het wijkcentrum. Ook nodigden mensen me uit om bij hen thuis langs te komen, omdat ze een gesprek op straat niet plezierig vonden. Het leverde mooie gesprekken op en een berg aan inspiratie en informatie.’
In gesprek met 65+
‘Ik sprak dus mensen aan die ik er vond uitzien als 65-plusser. Meestal zat ik goed’, vertelt ze lachend. ‘Een enkele keer zag iemand er ouder uit dan hij of zij was, maar meestal was dat niet voor niks. Ze waren getekend door hun levenservaring en dat leverde ook weer een mooi gesprek op.’ Al met al sprak ze 54 ouderen in de periode van oktober 2021 tot en met januari 2022. ‘Via de eerste gesprekken kwam ik ook in aanraking met mensen die je niet zo makkelijk op straat tegenkomt. Ik vroeg hen: ken je misschien iemand die ook moet spreken? En dan gaven zij iemand aan die erg alleen was en belde ik aan of er werd eerst even contact gelegd en dan mocht ik langskomen.’
‘Ik leerde gaandeweg de gesprekken om de gesprekstof af te bakenen en ging de ‘hand-methode’ gebruiken. Hierbij omlijn je iemands hand op een stuk papier en elke vinger staat voor een vraag of thema : de wijsvinger staat voor ‘Waar wilt u heen, in deze buurt?’ en de pink staat voor ‘Wanneer voelde je je klein, kwetsbaar? De ringvinger vraagt naar hechting, waar ben je op gesteld, de duim waar je trots op bent en de middelvinger ‘Waar heeft u last van?`.
Eenzaamheid was de rode draad
‘De rode draad in de gesprekken was toch wel eenzaamheid. Ik schrok er wel van dat veel mensen zichzelf behoorlijk hoog scoorde in de mate van eenzaamheid. Dan ging ik daar verder op in. Wat probeert u er zelf aan te doen? Wat heeft u nodig? Wat kunt u doen voor een ander? Ik merkte dat mensen zelf beren op de weg creëerden en die probeerde ik weg te nemen. Ik ben bijvoorbeeld een eerste keer meegegaan naar een activiteit, omdat die mevrouw de eerste stap niet alleen durfde te maken. Maar daarna moet u het zelf doen! Zei ik haar. En dat is gelukt. Er zijn eigenlijk voor alle beren oplossingen te bedenken, maar die werken niet voor iedereen. Soms is de problematiek te complex en is er hulpverlening nodig om mensen weer in beweging te krijgen.’
‘Hé, daar heb je de Roze-theekan-mevrouw’
De succesfactoren van deze aanpak? ‘Gewoon erop af en oprechte belangstelling’, zegt Daphne zelf. ‘Plus een portie enthousiasme. Mensen zien me bezig in de wijk en herkennen me. Hé, daar heb je de Roze-theekan-mevrouw. Ik wordt zo langzamerhand een vast gezicht in de wijk en dat is volgens mij heel belangrijk. Iemand waar de mensen makkelijk op af kunnen stappen met hun vragen. Een soort straathoekwerker voor senioren in Daalmeer.’
‘Van sommige gesprekken schreef ik de verhalen op en die inspiratieverhalen probeer ik nu in de wijkkrant Noord geplaatst te krijgen. Ik heb intussen afspraken kunnen maken met de redactie voor een serie. Hopelijk inspireert het andere ouderen om ook stappen te maken.’
Borging
Het landelijke project Samen ouder worden stopt einde 2022. Daphne en Humanitas gaan op zoek naar een manier op deze methodiek te borgen in Alkmaar. Een volgende stap in het proces is om de komende maanden samen met partners in de wijk de opgehaalde signalen en behoeftes uit te werken naar de praktijk. Hierbij wil Daphne ook senioren betrekken om mee te denken en te doen bij de uitwerking van ideeën en organisatie van activiteiten. Bij samenwerkingspartners denkt ze bijvoorbeeld aan de gebiedsconsulent en sociaal werkers van Daalmeer, Hofstaete en Rietschoot. ‘Met Sport Z is al een hele goede samenwerking ontstaan. Ze organiseerden een sportcarrousel voor ouderen n.a.v. de behoefte om meer te bewegen in de wijk en zijn gestart met een beweeguurtje voor ouderen.’
Voor meer informatie kun je contact opnemen met Daphne: d.broere@humanitas.nl of 06-10 46 15 00
