Meneer Ruud Reijinga is 88 jaar en sinds twee jaar weduwnaar. ‘We waren ruim vijftig getrouwd en voor die tijd kenden we elkaar ook al. We dansten veel samen. We hebben mooie reizen gemaakt. Dat vergeet je niet zomaar. Sinds het overlijden van mijn vrouw ben ik alleen. De dagen duren soms lang. En dan ga je prakkezeren, hè.’

‘We kochten dit huis in Schermerhorn waar mijn vrouw vandaan komt. Het is een mooie plek om te wonen. Ik heb de oude boerderij zelf opgeknapt. Ook de schuur heb ik zelf gebouwd. Er is nog een stuk grond bij met uitzicht op een geit en wat schapen. Ik wil het een beetje knap houden, maar dat wordt steeds moeilijker. Als ik het verkoop gaat het allemaal plat gaat, denk ik. Het is niet meer van deze tijd.’ Ruud heeft een keer per week huishoudelijke hulp, maar dat is niet genoeg voor zijn grote huis. ‘Laatst met al dat Saharazand op de ramen, dat mee was gekomen met die storm, ben ik toch maar op het trappetje geklommen om mijn ramen te lappen, maar dat kan eigenlijk niet meer.’

‘Ik heb in mijn leven knijterhard gewerkt en nou doe je niet zoveel meer op een dag. Bep zegt dat ik mee kan doen met de activiteiten of samen eten in De Horn, hier in het dorp. Maar daar heb ik geen zin in. Het past niet bij me.’

Bep

Bep is een vriendin van vroeger die hij een paar jaar terug toevallig weer tegen het lijf liep. Ze woont in de Wormer. ‘Ik ga er graag heen op mijn brommer. Haar man had dementie, mijn vrouw ook. We hebben ze allebei verzorgd tot het einde. Dat was geen goede tijd. Mijn vrouw stierf in de Coronatijd. Ik mocht eerst niet bij haar, maar ze is in mijn armen gestorven.’

Hij is blij met het hernieuwde contact met Bep. Ze komen twee keer per week bij elkaar en eten dan ook met elkaar. Hij gaat met de brommer naar haar toe. ‘Dat gaat nog best. Op de smalle dijkjes stop ik als er een groep fietsers langskomt en dan zwaai ik. Ze zwaaien altijd terug.’

‘Ik zou Bep wel vaker willen zien, maar ze heeft het druk met haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen en al haar activiteiten. Zij zegt: Ik ben alleen maar niet eenzaam. Nou, ik ben soms wel eenzaam. Zit ik in mijn eentje in zo’n groot huis. Dan duren de avonden soms lang. Van de week kwam een neef langs. Dat was gezellig. Hij kon me ook helpen met mijn computer.
Elke ochtend om negen uur bellen Bep en ik met elkaar, soms appen we tussendoor. Ik vind dat contact met haar heerlijk. Er kijkt iemand naar me om.’

Ruud z’n gezondheid gaat achteruit. Hij is onlangs erg ziek geweest. ‘Ik had geen uithoudingsvermogen meer. Dat gaat nu weer beter. Op oudere leeftijd gaat het niet meer zoals je gewend was: ‘Zoals werken op de computer. Ik neem het niet meer op, terwijl ik vroeger een van de eersten was die een computer in huis had. Ik vergeet ook dingen. Van Bep had ik een mooie trui gekregen, maar die kon ik nergens meer vinden. Normaal leg ik zo’n trui op een stapel, nu hing hij in de kast. Dat moet ik zelf gedaan hebben, maar daar weet ik niks meer van. Bep zegt tegen mij: Kijk je naar wat je nog wel kan en wat er nog wel is? Of ga je zeuren over wat je allemaal niet meer kan?’

Naar buiten

‘Ik heb een hekel aan slecht weer. Het moet niet regenen of stormen, want dan kan ik niet naar buiten en dat vind ik niks. Bij goed weer werk ik in de tuin of loop ik een rondje om de kerk.
Soms maak ik een praatje bij Wonen Plus. Dan ben ik er even uit en daar knap ik van op. Of ik maak een ritje op mijn brommer en dan kom ik weer lekker thuis.’

WelzijnWonenPlus Schermer, Graft – De Rijp

‘Onze missie is om er samen voor te zorgen dat mensen zo lang mogelijk prettig thuis kunnen (blijven) wonen. We doen praktische klusjes in- en om het huis, bieden hulp bij vervoer en we bieden gezelschap. Dit alles door een fantastisch team van vrijwilligers uit de omgeving.’ Het werkgebied van WelzijnWonenPlus is het zogenoemde ‘buitengebied’ van de gemeente Alkmaar. Het kantoor van de organisatie is gehuisvest in De Horn, een woon- en zorgcentrum met een activiteitenruimte. Het is op loopafstand van waar meneer Reijinga woont.
‘Af en toe pakt hij zijn rollator en komt hij bij ons langs. Tijdens ons werk als consulent spreken wij en onze vrijwilligers helaas geregeld mensen die zich eenzaam voelen.’

Voor het uitwisselen van ervaring en andere informatie kunnen Coalitiegenoten en andere belangstellenden contact opnemen met Brenda Van Esch-Rosenhart: 06 10 57 32 69 / brenda@welzijnwonenplus.nl